Οι ενιαίοι χώροι είναι πλέον πιο επίκαιροι από ποτέ στο σχεδιασμό. Συμπυκνώνουν τις ανάγκες της σύγχρονης ζωής σε έναν κύριο χώρο διαβίωσης. Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι στιγμές που λόγοι λειτουργικοί, αισθητικοί, οπτικοί αλλά και…. ακουστικοί, επιβάλλουν την ανάγκη του διαχωρισμού τους. Τα παρακάτω παραδείγματα θα σας δείξουν με ποιους τρόπους μπορείτε να επιτύχετε την πολυπόθητη… απομόνωση.
Ένας διαχωριστικός τοίχος μπορεί να λειτουργήσει ως ένα φίλτρο που οριοθετεί διαφορετικές λειτουργίες στον ίδιο χώρο. Η αίσθηση της ενιαίας διαρρύθμισης διατηρείται, ενώ παράλληλα είναι σαφής και η έννοια του διαχωρισμού των επιμέρους ενοτήτων. Υπάρχει η αίσθηση της διαφάνειας, αλλά ταυτόχρονα υπάρχει και η έννοια του οπτικού φραγμού. Η έννοια του οπτικού διαχωρισμού μπορεί να εμπλουτιστεί ακόμα περισσότερο μάλιστα στις περιπτώσεις όπου συνδυάζεται με τη δημιουργία αποθηκευτικού χώρου.
Η χρήση μιας σταθερής γυάλινης επιφάνειας οριοθετεί μέσα στο χώρο τη ζώνη κίνησης και προσδίδει σύγχρονο ύφος, χωρίς να στερεί τη διαφάνεια και το φωτισμό.
Τα συρόμενα ή περιστρεφόμενα πάνελς αποτελούν τη σύγχρονη τάση του σχεδιασμού. Είναι μια άκρως ευέλικτη λύση, καθώς επιτρέπουν τη μετατροπή των κλειστών χώρων σε ανοικτών [και αντίστροφα] ανάλογα με τις ανάγκες. Έχουν το προνόμια ότι μπορούν να σας παρέχουν πλήρη αίσθηση ιδιωτικότητας, ανάλογα με το βαθμό διαφάνειας που θα επιλέξετε.
Μία εξαιρετική εναλλακτική λύση αποτελούν επίσης και τα υφάσματα. Διαμορφώνουν ένα λεπτό όριο, δεν καταλαμβάνουν χώρο [και άρα δεν είναι ούτε “οπτικά βαριά”], ενώ μπορείτε να ρυθμίσετε το βαθμό της διαφάνειας που επιδιώκετε και να επιλέξετε μέσα από μια ευρεία χρωματική παλέτα.
Τα ράφια, οι λεγόμενες ανοιχτές βιβλιοθήκες, μπορούν να αποτελέσουν μια ακόμα αποτελεσματική λύση διαχωρισμού για τους ενιαίους χώρους.